Hall of Fame

Floris Bos bruine hengst, geboren 28 april 1988 van Gouge 1.14,3 (v. Noble Victory u. Tosca) uit Vrouwke Boszorg 1.19,9 (v. Pepitone Hanover u. Lutina 1.21,9) Fokker: A.M. Bos te St. Anthonis

De reus Floris Bos met zijn trainer Hennie Grift

Voorafgaand aan de F-Derby van 2015 schreef Ruud Stoop een leuk artikel voor ons weekblad over de Derby van een alfabet terug. Dat artikel mochten we overnemen en staat hieronder. Schuingedrukt zijn enkele toevogingen van de webmaster.

De reus van Grift bleef ongeslagen
door Ruud Stoop

Natuurlijk, het zijn slechts statistieken die voortdurend aanpassing behoeven. Zoals de lijst met dravers die ongeslagen de Derby wonnen. Zeker nu de jaargangen smaller worden, zal dat in de toekomst best nog eens voorkomen. In 1991 haalde Floris Bos dat huzarenstukje als eerste uit door bij zijn achtste zege op rij de klassieker te winnen.

Een fenomeen leek te zijn opgestaan, maar de winst in de Derby bleek achteraf een van zijn laatste echte schitteringen te zijn. Het zou bovendien een Derby worden die door het afhaken van de in eigen land eveneens nog ongeslagen Fanatic Wish reeds voor de start wat van haar spanning en glans verloor. Al ruim voor de Derby deed het gerucht de ronde dat in Schaesberg een `Limburgs wonderpaard' zou staan. Floris Bos moest zijn Kwalificatie nog afleggen toen al duidelijk was dat Hennie Grift een bijzonder talent op stal had. Nu wordt wel vaker beweerd dat een jeugdige draver over zeldzame vermogens beschikt, maar bij Floris Bos werd al snel helder dat er niets van gelogen was. Vanaf de Wilhelminaberg hadden de kenners het al gezien wanneer de zoon van Gouge en Vrouke Boszorg zijn trainingrondjes op de fraaie baan afwerkte: "dit is een echte". Natuurlijk was zijn afstamming al een voorteken. Halfbroer Dancing Boszorg was voor eigenaar Henk Schavemaker immers eerder al tweede geworden in de door Dante Buitenzorg gewonnen Derby van 1989. Hij was het eerste kind dat fokker Bos in St. Anthonis geboren zag worden van de merrie Vrouke Boszorg. Floris Bos was de tweede, waarvoor de Amerikaan Gouge - later vertrokken naar Belgie - als vaderpaard tekende. Later zou Vrouke Boszorg met onder meer Henri Boszorg en Kanjer Boszorg nog twee prima koerspaarden afleveren.
Het was in de jaren dat de Nederlandse drafsport wel een nieuw fenomeen kon gebruiken. En dan met name de trainers die in het zuiden werkzaam waren, want juist in het jaar dat Floris Bos zijn grootste succes behaalde, werd een streep getrokken door de koersactiviteiten op Schaesberg. Het zou het exit betekenen voor daar actieve trainers als Velis, Tunow, Manninen en natuurlijk de succesvolste, Hennie Grift. Die was tien jaar eerder vanuit Harenermolen naar het zuiden getrokken om er aan een imposante staat van dienst te werken. De sluiting van de baan zou uiteindelijk voor Grift de reden worden ons land grotendeels de rug toe te keren. "Ik voorspel je dat, als de NDR op deze manier doorgaat, er over tien jaar geen volwassen drafsport meer zal zijn in ons land. Je kunt niet ongestraft banen blijven sluiten", meldde de trainer destijds onomwonden.
Schaesberg was ook de baan waar Floris Bos zijn eerste drie overwinningen behaalde. Als driejarige rekende hij in de wintermaanden spelenderwijze af met de concurrentie alvorens zich op te maken voor het grotere werk. "Floris Bos is al een goed paard, maar hij wordt straks nog veel beter"; liet Grift optekenen na zijn winnende debuut. Twee opwarmertjes op Duindigt werden daarna gevolgd door een sterke zege in de Grote Prijs van de Jaarlingenshow te Hilversum, waarin hij Fancy Dancer en Fulmar Jet terugwees. En ook in de Sweepstakes stond geen maat op de (toen nog) hengst. In 1.17,1 klopte hij Flash of Light, die met Cees de Leeuw als enige in de buurt kon blijven.

Concurrente blijft op stal
En toen werd het augustus. De teller bij Floris Bos stond op zeven zeges in even zo vele starts, maar dat was nog geen garantie voor Derbysucces. Want was Flash of Light nu zoveel minder? En hoe was het gesteld met Sweepstakes-winnares Fanatic Wish, die na haar optreden in Groningen zo had teleurgesteld in een Franse opdracht op Le Croise Laroche. En Fury Tornado, Fighting Champ of First Hazelaar, waren die nu zoveel minder? Het was nog in de jaren dat Duindigt stampvol zat op Derbydag en er busladingen vol toeschouwers werden afgezet bij de Wassenaarse baan. Iets na vier uur werd duidelijk dat men op 4 augustus 1991 niet twijfelde aan de winnaar. Floris Bos stond aan 1,60 en alleen Flash of Light noteerde met 9,80 nog net onder het tientje. Ongetwijfeld zou ook de Fanatic Wish aanhang hebben gehad, maar Tjitse Smeding besloot de niet fitte merrie niet te laten starten en schrapte haar al woensdag voorafgaande aan de koers. Een deceptie voor vaste rijder Bas Crebas, voor wie een bij Smeding heersende virusziekte (driekwart van de zestig in Oudeschoot getrainde dravers hadden ziekte onder de leden) een forse streep door de rekening was. Ook Finalist B (Peter Louwersheimer) bleef op stal, maar met de draver van eigenaar Van Kippersluis werd in de prognoses al geen rekening gehouden.

Grift was op voorhand optimistisch. En dat meldde hij vol vertrouwen met grote chocoladeletters in de kranten: "Ik ga ervan uit dat Floris Bos de Derby wint. Ik kon omkijkend de Sweepstakes winnen..:" En de geruchten dan dat de gedoodverfde winnaar met fit zou zijn, waardoor hij voor de interland tegen Belgie moest worden teruggetrokken? Het was volgens Grift een fabeltje, vooral in de wereld geholpen door de tegenstanders uit de Randstad. "Ik heb een toppaard in mijn stal en weet wat hij waard is. Hij is op driejarige leeftijd natuurlijk nog volop in de groei en ik neem in overleg met de eigenaren geen enkel risico. We hebben de zinnen op de Derbywinst gezet. Dan ga je toch niet forceren? De hengst barst van de dadendrang, hij gaat als het ware vanzelf."

Het had echter heel anders kunnen lopen, want de start van de Derby had nogal wat voeten in de aarde. Ad Suykerbuyk had met de hete Fighting Champ de pech dat Folkert Oldeson (Hans Ruijgrok) en First Hazelaar (Hugo Langeweg) bij de eerste start niet wilden aanpakken, zodat de startauto geen tempo maakte. Fighting Champ - de Derbyhoop van Sjaak Sijm - raakte met de neus een vleugel van de startauto, tot grote woede van Suykerbuyk. De Limmenaar vond dat hem onrecht werd aangedaan. "De starter had deze botsing eenvoudig kunnen voorkomen door een stukje op te trekken. Ik schreeuwde "rij op; maar hij bleef domweg staan" fulmineerde Suykerbuyk na de koers. "Fighting Champ liep ineens helemaal scheef voor de kar en raakte daardoor uit balans"; meldde de gedupeerde die tot zijn ontzetting ook nog tijdens de koers merkte dat een sulkyboom bijna gebroken was. Toch zou de zoon van Day Care bij de tweede poging nog wel even de kop krijgen, al werd hij snel afgelost door de nog sneller vertrokken Floris Bos. Ook Florcan Lelystad was met Ale van der Wal goed vertrokken, iets waar de trainer al op hoopte. "We hebben een minder goed starnummer, maar achter Fighting Champ hoop ik wel het goede ruggetje te hebben, al viel Florcan me in de Derby Proef niet helemaal mee..:"
Na de eerste schermutselingen had alleen Fleurystar R (Berend Lugies) zichtbaar haar kansen verspeeld. De rest deed nog mee, al bleek dat achteraf schijn. Grift kreeg alle kans om het tempo met zijn Floris Bos te drukken en mocht dat blijven doen tot halverwege de laatste ronde. Op dat moment stuurde Cees de Leeuw zijn Flash of Light in het offensief. Hij was de grote Derbyhoop van trainer Jan Hoejenbos, die al vermoedde dat de afstand in het voordeel zou zijn van zijn paard. De hengst zou echter niet inlopen op de inmiddels in de hoogste versnelling gezette Floris Bos. Mede-eigenaren Henk Mulder en Jules Smit konden zich al lang voor de finish klaarmaken voor de huldiging van een Derby die geen moment spannend was geweest.
"Probleemloos, dit kostte hem geen enkele moeite. Met wat meer partij hadden we het koersrecord kunnen breken, maar daar zag ik het nut niet van in. Daarnaast was de baan flink losgetrokken en daardoor niet al te snel"; was het eerste commentaar van de winnende rijder.

Die voorzichtigheid kenmerkte ook al de aanloop naar de klassieker. "Floris Bos is in staat tot een internationale topper uit te groeien, maar het zwaartepunt ligt vanwege zijn forse bouw op latere leeftijd. Dan moet hij kunnen doorstoten. Ik heb bewust weinig met hem gekoerst, omdat dit volgens mij de beste voorbereiding was. Ik bekijk het maar nuchter, als Floris Bos vandaag geklopt was, dan hadden ze allemaal gezegd "die Grift begrijpt er toch niets van. Hoe denkt hij nu zonder voorbereiding de Derby te kunnen winnen; maar als je wint doe je het altijd goed."
De tweede aankomende Cees de Leeuw had vrede met de voorspelbare uitkomst. "De winnaar was nooit te kloppen"; wist de runner up, wiens Flash of Light een abonnement leek te hebben op de tweede plaats in belangrijke koersen. Ook in de Jonkerprijs, Productendraverij en de Sweepstakes was hij al 'best of the rest' geweest.
Cees Kamminga eindigde in deze editie als derde met Frederik S, die vanaf het moment dat hij in de Sweepstakes op aluminium ijzers koerste sterk was verbeterd. "Hij had zelfs nog over en liep aan het einde in op Flash of Light" Pechvogel was de schimmelmerrie First Hazelaar, een stalgenote van Floris Bos die in het werk nog aardig partij had gegeven aan de latere winnaar. Ze beeindigde de koers met een van de velg gelopen band.

Zwerftocht door Europa
Na de Derby kreeg Floris Bos even rust om vervolgens aan te treden in de prestigieuze Grote prijs van Unitrot op het pas voor miljoenen guldens gerenoveerde Wolvega. Die koers was bijna net zo mooi gedoteerd als de Derby (hoger mocht niet van het toenmalige NDR-bestuur: Derby 100.000 en Unitrot 80.000 gulden voor de winnaar) en dit keer klopte hij Farao Kievitshof met Cees Wortel. Floris raakte zijn ongeslagen status kwijt in de volgende koers: de Orsi-Mangelli in Milaan, waarin hij werd uitgeschakeld.

Vervolgens zwierf hij net als trainer Hennie Grift door heel Europa, verloor zijn ongeslagen status, maar behaalde incidenteel nog wel mooie zeges in Duitsland en Belgie. Zo was hij in 1992 als 4-jarige de sterkste in de interland tegen Belgie op de baan van Waregem, waar hij Famico Westland (Gerard van Eykelenborg) klopte. Dat jaar won hij ook het Kampioenschap voor Nederlandse Paarden. Als 5-jarige was hij geblesseerd en als 6-jarige kreeg hij een korte opleving met 3 overwinningen uit 12 starts. De koers op Nieuwjaarsdag van 1995 in Wolvega staat ook menigeen nog helder voor de geest. Niet vanwege de manier waarop hij Gazeau Skoatter klopte, maar vooral vanwege de bittere koude en de felle sneeuwstorm waarin dat gebeurde. Daarna heeft hij niet meer kunnen winnen. De stap naar de Europese top bleek toch een te grote te zijn. In 1996 nam hij geruisloos afscheid van het koerswezen. Als ruin was hij voor de fokkerij niet bruikbaar.

Hennie Grift
Grift hield zijn stal in Schaesberg na de sluiting nog enige tijd aan, zelfs toen hij met Doug Brown (die hij ontmoette tijdens een WK in Nieuw-Zeeland) in het Canadese Toronto de International Stable Hennie Grift opzette. "Het liep best, veel publiciteit gehad, maar het was niet te combineren met Schaesberg. Pendelen, dure vliegreizen, je kunt niet op twee plekken tegelijk zijn." En hij wilde zijn Nederlandse eigenaren niet teleurstellen. In die fase sloeg hij zelfs een aanbieding van Alwin Schockemöhle af om in Italie aan de slag te gaan. Wilhelm Paal nam het aanbod wel aan en vierde successen in het land waar Grift - inmiddels op meer bescheiden schaal nog altijd actief in de sport - uiteindelijk toch belandde en eveneens succesvol zou zijn.

Gewonnen topkoersen
- Sweepstakes
- Derby
- Grote Unitrot-prijs als 3-jarige
- Holland-België bij de 4-jarigen
- Kampioenschap der Nederlandse Paarden als 4-jarige

Paard van het Jaar 1991 als 3-jarige

Carrière in beeld:

Boven: Floris Bos met Hennie Grift won als 3-jarige de Sweepstakes,
Derby en Grote Unitrot-prijs. Won in 1992 het Kampioenschap der
Nederlandse Paarden, als 4-jarige.
(foto Wim van der Sluis)

Boven: Floris Bos (H. Grift) houdt Flash of Light (C. de Leeuw)
eenvoudig achter zich in de Sweepstakes 1991 Hengsten.

Boven: Met nog een ronde te gaan in de Derby leidt Floris Bos al.

Boven: Floris Bos wint de Derby met een straatlengte,
vóór Frederik S (rechts), die 3e wordt.
Tweede aankomende Flash of Light loopt rechts buiten beeld.

Boven: Floris Bos (H. Grift) is onaantastbaar in de Derby van 1991.
Op afstand wordt Flash of Light 2e voor Frederik S, Folkert Oldeson
en Fire Buitenzorg.

Boven: Nog een foto van de Derby-aankomst van 1991.
Op afstand wordt Flash of Light 2e voor Frederik S (nr.4),
Folkert Oldeson (rode kap) en Fire Buitenzorg.

Boven: Floris Bos wint de Derby en trainer/pikeur Hennie Grift
kijkt om waar de anderen blijven.

Boven: nogmaals Floris Bos als Derbywinnaar.

Boven: Als dromen uitkomen moeten sommige mannen wel eens huilen.
Wat is er mooier dan het winnen van de Nederlandse Derby?
We zien de beide eigenaren Jules Smit (midden) en Henk Mulder (links)
na de zege van hun Floris Bos in de Derby 1991. Achter
pikeur Hennie Grift zien we zijn zoon Henk.

Boven: Floris Bos was groot en zeer getalenteerd
Met nog een ronde te gaan leidt Floris Bos (H. Grift)
in het Kamp. Ned. Paarden 1992 en gaat ook winnen, hier
gevolgd door Eibert Vryenesse (2e), Elionora Oldeson (3e)
Benza en Zelfbewust (5e).

Boven: Floris Bos (H. Grift) triomfeert als 4-jarige in het
Kamp. Ned. Paarden in 1992, voor Eibert Vryenesse (volgt Floris)
en Elionora Oldeson (links). Uiterst rechts is Vriend te zien.

Boven: België - Nederland 1992:
Floris Bos is de winnaar van het onderdeel voor 4-jarigen.

Boven: Georgio Faune (links met Arnold Mollema) gaat naar een fraaie zege
in de Grote Fokkers-prijs 1994, voor Floris Bos en Fernandelnora (rechts),
die bij de start 20 meter hadden moeten voorgeven aan
de 1 jaar jongere Georgio Faune.

---

Videobeelden van de Derby F uit 1991

TV-verslag van de Derby-F met commentaar van Hans Eysvogel.

Afstamming
Floris Bos is een zoon van de Amerikaan Gouge 14,3. Hij was een zoon van de beste Noble Victory uit de sublieme fokmerrie Tosca, een dochter van Speedster. Ondanks zijn goede afstamming heeft Gouge in Nederland niet zo best gefokt. Floris Bos is feitelijk de enige die meetelt.